Juiste aarde en bestuiving


Een van de vreselijkste zondes in deze wereld is het beter weten of haar tegenpool namelijk de arrogantie. Niet dat ik mij zozeer daaraan heb gebrand maar ik ben ook vatbaar voor deze ziekte. Wachten op de juiste tijd is een kunst opdat de Schepper alle glorie en eer mogen ontvangen.

Daarom dat ik nu in deze tijd graag mijn gedachte met u deel over de staat van de natuur en specifiek over de bomen, de laatste tijd hebben we veel te maken gehad met een extreme droogte in Nederland. Sinds de metingen die in 1906 begonnen, zou het jaar 1976 een zeer droge jaar geweest zijn, dit is dus 42 jaar geleden. Met droogte bedoel ik uiteraard dat er geen druppel regen viel, water is essentieel om te overleven voor alles wat leeft.

Want alles wat leeft moet groeien en bloeien maar dan ook weer sterven. Dit is hoe de Schepper het wou en daarom zijn de bomen een goed voorbeeld om over onze geestelijke staat te praten. Ik fietste laatst langs een rij bomen en het viel mij op dat alle bladeren gevallen waren en dat ze kaal waren. En dit was al in de zomerperiode aan de gang. De wortels staken bijna naar buiten uit alsof ze riepen om water. De boomkorst was helemaal weg gevallen en naakt stonden ze daar zonder hun groene bladeren, zonder enige vaste grond. Hun sterke krachten en voortplanting mogelijkheden waren weg gevallen en ook hun vruchtbaarheid.

Is dit niet een perfecte voorbeeld dacht ik bij mijzelf om zo onze geestelijke staat te omschrijven. Want als we niet net als de bomen van zojuist aan de juiste grond vastgeworteld zitten en bloot komen te staan aan teveel warmte raken we ook beschadigt. De hevige warmte van de afgelopen periode hebben deze bomen beschadigt net zoals alle dingen in exces niet goed is voor onze zielen.

Want een boom moet in de juiste grond geworteld zijn zodat de wortels het water bereiken en ook het ontvangen van de correcte licht is zeer belangrijk. En de juiste atmosfeer en de juiste bestuiving is cruciaal zodat de bomen zich kunnen voortplanten, net als de mens.

Na een tijd van reflectie vroeg ik mijzelf af, hoeveel mensen lijken niet op die bomen zonder groene bladeren? Ze zijn verdort van binnen en hun wortels schreeuwen het uit, water! Hoeveel geestelijke leiders geven deze bomen (mensen- christenen) nu echt de juiste atmosfeer en juiste voeding?.

Ik geloof als we naar de bomen kijken, en hun kaalheid zien samen met het gemis aan water dan mogen we stil staan bij een zeer belangrijke les voor onze geestelijke levens. Maar wacht eens zou de kille rationalist denken als hij mijn tekst leest.: ´´De kale bomen van nu zijn niks meer dan een resultaat van de aardopwarming en het feit dat geen druppel regen meer gevallen is´´. Mijn antwoord aan u zou zijn dit klopt ook wel, en ik zeg zeker niet dat de aardopwarming geen rol speelt. Maar worden bomen in de Bijbel niet vaak genoeg gebruikt als metaforen voor de mens?

Is de juiste grond of aarde niet ons gezin en familie ? Staat het water niet symbool als de liefde, opvoeding en de geestelijke kant van onze behoeftes? Is de juiste licht niet de juiste leer van God dat nodig is om onszelf te ontwikkelen en te groeien tot mooie sterke bomen? Wat te denken aan de juiste atmosfeer? Zoals de juiste mensen om je heen, juiste (kerk)leven? En om te kunnen voortplanten hebben we de juiste potentie en productiviteit nodig , staat de stuifmeel en zaadjes niet hier symbool voor? En wat te zeggen over het zaadje ?Want alles wat groot wordt begint bij iets klein.

De wereld is in pijn, ik hoop en bid dat de profeten zullen opstaan en preken. Want de droogte is een teken van God, helemaal omdat dit ruim 40 jaar geleden gebeurt is in Nederland. En 40 jaar staat in de Bijbel duidelijk voor een overgang ten goede of ten kwade voor een natie, maar eerst stuurt God zijn profeten. Ik geloof dat de gemeenschap van gelovigen voor een uitdaging staan en het is aan de gelovigen in Christus om grote en sterke bomen op te voeden.

Ik eindig te zeggen er is een serieuze geestelijke oorlogvoering gaande en dit heeft betrekking op vele gebieden in onze maatschappij. Maar het ergste van alles is dat het onze kinderen aantast en vooral op gender gebied en de haarkloverijen over geslacht benamingen. Maar ook de ontkerkelijking en homosexsuelen mannen en vrouwen die proberen op elke mogelijke manier onze geloof te kapen(zoals de roze maandag actie in juli 2018), door te zeggen dat geloof en homosexualitiet goed samen gaan. Hoe zijn al deze zaken en gedachtes gezond te noemen? Stelt u eens voor dat er een atoomoorlog zou uitbreken en enkel 2 mannen of 2 vrouwen zouden overleven, hoe kunnen deze twee individuen de mensheid weer voortbrengen? Kan niet is onmogelijk. Dit soort mensen staan gelijk aan de bomen die geen korst meer hebben, hun groene bladeren zijn afgevallen, hun wortels zijn uitgedroogd. Zij kunnen zich niet voortplanten want hun bestuiving werkt niet. Dit alles zegt enkel dat ze rijp zijn om gesnoeid of omgehakt te worden zoals wel vaker gebeurd bij zieke bomen. Bij welke boom hoort u?

Ik geloof dat de gemeenschap van gelovigen voor een uitdaging staan en het is aan de kerk om grote en sterke bomen op te voeden.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Juiste aarde en bestuiving

Een Christendom zonder smaak

Altijd al een verhalenverteller?

En zo verscheen nummer 5...

De held zonder faam

Wijs me de weg naar de berg vol met Aforismen...